Google Glass

شرکت سرشناس گوگل در سال ۲۰۱۳ ماجراجویی جدیدی را آغاز کرد. این شرکت با معرفی Google Glass، آن هم در زمانی که هنوز خبری از انواع هدست‌ها و عینک‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده نبود، موج بزرگی در زمینه پیشرفت این فناوری‌های تازه به راه انداخت. شباهت این دستگاه واقعیت افزوده به عینک‌های طبی و کوچک و سبک بودن آن را می‌توان بزرگترین نوآوری گوگل دانست. عینک گوگل در زمان معرفی و تست‌ نسخه‌های اولیه سر و صدای زیادی در تمام دنیا به راه انداخت و همه علاقه‌مندان به فناوری کنجکاو شدند تا حداقل یکبار این عینک جنجالی را آزمایش کنند. البته این ماجراجویی چندان دوامی نداشت؛ چون گوگل نسخه اول Google Glass را فقط به مدت دو سال و آن هم به تعداد محدود تولید کرد و در سال ۲۰۱۵ تولید این نسخه متوقف شد. البته همان Google Glass V1 هم چندین بار بهبود داده شد و ممکن است بتوان انواع مدل‌های استفاده شده آن را هنوز هم در بازارهای جهان پیدا کرد. به هرحال آشنا شدن با این عینک واقعیت افزوده پیشگام که گوگل زمان و هزینه زیادی صرف ساخت آن کرده‌است، خالی از لطف نخواهد بود.

طراحی عینک واقعیت افزوده Google Glass

طراحی نسخه اول عینک گوگل خیلی ساده و ظریف است. این عینک از برخی جهات زیبا و باوقار و از جهاتی دیگر سردرگم و ناپخته به نظر می‌رسد. فریم پلاستیکی همراه با تیتانیوم که جلوی آن کمی باریک‌تر است و در طرفین پهن‌تر می‌شود اولین جلوه بصری زیبا در طراحی این عینک واقعیت افزوده است. گیره بینی هم از جنس تیتانیوم و درست شبیه عینک‌های طبی گران‌قیمت و زیباست که در محل برخورد به بینی، به پدهای سیلیکونی ختم می‌شود. دسته‌ عینک در یک طرف با قوسی بسیار ظریف ادامه پیدا کرده و در طرف دیگر قطعه پلاستیکی انتهای دسته به کلی تقارن عینک را به هم زده‌است. این قطعه یک محفظه شامل باتری و بلندگوی استخوانی Google Glass Version 1 است. پورت شارژر micro USB هم در همین بخش قرار دارد. در همین سمت و جلوی عینک نیز یک قطعه که انگار از فریم عینک جداست و به آن چسبانده شده است کاملا وزن عینک را به یک‌طرف سر متمایل می‌کند. در این قطعه پردازنده، دوربین، صفحه نمایش و یک پورت برای یک هدفون توگوشی تکی قرار دارند. کناره این قسمت جلویی لمسی است و ‌می‌توان با لمس کردن آن به عینک فرمان‌های لازم را داد. تقسیم کردن این قطعات به بخش جلو و پشت گوش باعث شده است که عینک واقعیت افزوده گوگل حداقل در یک جهت تعادل وزنی داشته باشد. اما باز هم نگه‌داشتن عینک برای مدت طولانی روی صورت کار سختی خواهد بود. چون Google Glass به خاطر ساختار نامتقارن تمایل دارد از سمت راست به پایین خم شود. شیشه‌های عینک واقعیت افزوده گوگل را می‌توان بسته به شماره چشم خود ساخت و روی آن نصب کرد. پس حتی اگر عینکی باشید، به راحتی می‌توانید از Google Glass به عنوان عینک طبی خود نیز استفاده کنید.

سخت افزار داخلی Google Glass

در زمان معرفی عینک گوگل یکی دیگر از ویژگی‌های جذاب آن، سخت افزار داخلی بود. گوگل گلس از ۱ گیگابایت رم و ۱۶ گیگابایت حافظه ذخیره سازی بهره می‌برد. در سال ۲۰۱۳ گوشی‌های خوب آن زمان با جسه‌ای بسیار بزرگتر از عینک گوگل چنین مشخصاتی داشتند. پردازنده این کامپیوتر فوق‌العاده کوچک، یک پردازنده قدیمی TI OMAP 4430 است. ظرفیت باتری Google Glass مشخص نیست؛ اما انتظار زیادی هم نباید از یک باتری کوچک قدیمی داشت. در یک استفاده معمولی که شامل خواندن ایمیل‌ها و گرفتن چند عکس و فیلم کوتاه است، باتری گوگل گلس حداکثر ۵ ساعت دوام خواهد آورد. اگر تمام مدت مشغول فیلم‌برداری با آن شوید، احتمالا در کمتر از ۲ ساعت Google Glass شما خاموش خواهد شد.

عینک دیجیتال گوگل از طریق Wi-Fi و بلوتوث می‌تواند به شبکه اینترنت، گوشی یا دستگاه‌های دیگر متصل شود. اما خود عینک به طور کامل مستقل است و برای کار کردن به گوشی یا کامپیوتر نیازی ندارد.

نمایشگر Google Glass هم در نوع خود منحصر به فرد است. تصویر در شیشه به نمایش در می‌آید. شیشه عینک کاملا شفاف است. برای نمایش تصویر، نور از قطعه پرتاب نور در گوشه فریم به شیشه مقابل عینک برخورد می‌کند و از آنجا به چشم بازتاب می‌شود.  در نتیجه یک تصویر درخشان در فضای مقابل چشم شما شناور خواهد شد. رزولوشن این تصویر ۶۴۰ در ۳۶۰ پیکسل است و به گفته خود گوگل اندازه تصویر برابر با یک صفحه با کیفیت ۲۵ اینچی خواهد بود.

تجربه کار با Google Glass

گوگل گلس ساختاری نسبتا انعطاف‌پذیر دارد و به راحتی روی چشم و سر قرار می‌گیرد. این عینک با بالا بردن سر روشن می‌شود. می‌توان زاویه بیداری (زاویه‌ای که در آن عینک روشن شود) را در Google Glass تنظیم کرد. همینطور خاموش و روشن کردن قابلیت تشخیص سر برای وقتی که عینک را از سر خود برمی‌دارید به طور خودکار خاموش شود، وجود دارد. اما از جهت دیگر چیزهای زیادی را نیز نمی‌‌توان تنظیم کرد. روشنایی صفحه نمایش و میزان بلندی صدا همیشه ثابت هستند. بلوتوث و Wi-Fi قابل خاموش و روشن کردن نیستند و به نظر می‌رسد همیشه روشن باشند. زمان خاموش شدن خودکار صفحه نمایش نیز قابل تنظیم شدن نیست.

از لحاظ کیفیت صفحه نمایش، درخشندگی تصویر و شفافیت آن عالی است. اما تفکیک و نحوه نمایش رنگ‌های اصلا شبیه پنل‌های ال‌سی‌دی یا ال‌ای‌دی نیست. رنگ‌های بیشتر شبیه به تلویزیون‌های رنگی قدیمی نمایش داده می‌شوند و در خیلی از موارد تداخل آن‌ها به وضوح دیده می‌شود.

رابط کاربری Google Glass بسیار ساده است. یادگیری منوها و اصول اولیه فقط چند دقیقه طول می‌کشد. برای دسترسی به تنظیمات عینک گوگل باید برنامه MyGlass را روی تلفن همراه خود نصب کنید و با فعال سازی بلوتوث و اسکن QR کد نمایش داده شده با عینک، وارد حساب کاربری گوگل گلس خود شوید. تعداد برنامه‌هایی که می‌توان با گوگل گلس نسخه ۱ به آن‌ها دسترسی داشت خیلی محدود است. برنامه‌های پیش‌فرضی مثل Gmail، Google Map و Hangout به راحتی با عینک گوگل قابل دسترسی هستند.

با استفاده از فرمان‌های لمسی و جلو و عقب بردن انگشت خود روی صفحه لمسی کناره عینک، می‌توانید بین برنامه‌های مختلف جابجا شوید و با ضربه زدن روی این صفحه آن‌ها را انتخاب کنید. Google Glass از فرمان‌های صوتی نیز پشتیانی می‌کند و می‌توان برای گرفتن عکس و فیلم با صدا به عینک فرمان داد. علاوه بر آن یک دکمه مخصوص عکس و فیلم هم در قسمت بالایی عینک تعبیه شده که با فشار دادن آن می‌توان شروع به عکاسی یا فیلم‌برداری کرد. عکس‌ها و فیلم‌ها را می‌توانید به طور مستقیم از طریق اینترنت روی اکانت گوگل ذخیره کنید یا با کابل micro USB  همه محتویات مورد نیاز خود را از روی عینک به کامپیوتر منتقل کنید.

جمع‌بندی Google Glass

گوگل در سال ۲۰۱۳ دست به تولید دستگاهی زد که پیش از آن فقط در فیلم‌های علمی‌تخیلی دیده بودیم. طراحی کوچک و سبک Google Glass این امکان را می‌دهد که بتوان آن را در هر مکانی استفاده کرد. عکس و فیلم گرفتن بدون دخالت دست، پیدا کردن مسیر از روی نقشه جلوی چشم و خواندن نوشته‌ها و ایمیل‌ها بدون دست گرفتن کتاب یا گوشی از خیالپردازی‌های همیشگی بسیاری از ما بوده که در Google Glass به واقعیت پیوسته است. اما باید قبول کرد که عینک جدید گوگل، بیشتر یک نمونه اولیه از مسیر آینده فناوری بود که نتوانست خودش را بر بازار منطبق کند. گوگل بیشتر درگیر معرفی تکنولوژی‌ها و نوآوری‌های به کار رفته در این عینک شد و نتوانست ویژگی‌های کاربردی آن برای مشاغل و افراد مختلف را ارائه دهد. به علاوه در زمان معرفی و اوج سروصدای عینک هوشمند گوگل، بحث حریم خصوصی و مشکلاتی که این عینک می‌‌تواند ایجاد کند، حسابی داغ شده بود. همه این موارد در کنار قیمت ۱۵۰۰ دلاری که در آن زمان بالا به نظر می‌رسید، باعث شد که Google Glass در نگاه اول یک پروژه شکست خورده به نظر برسد و بعد از ۲ سال تولید آن متوقف شود. اما این تازه آغازی برای گوگل و معرفی نسخه دوم این عینک در سال ۲۰۱۹ بود.

منابع:

سایت تک رادر

سایت engadet

اطلاعات فروشنده

• نام فروشگاه: هیت شاپ
• فروشنده: هیت شاپ
• آدرس: تهران
  تهران - اصفهان - شیراز
• هنوز امتیازی دریافت نکرده است.

درخواست محصول